Духоўны фестываль пройдзе ў другі раз за чатыры гады і будзе адлюстроўваць багатае рэлігійнае жыццё рэгіёна.
Як піша mstlife.by духоўны фестываль “Мсціслаўшчына – цэнтр духоўнасці” плануюць правесці сёлета ў Мсціславе. Пра гэта расказала начальнік аддзела ідэалагічнай працы, культуры і па справах моладзі Мсціслаўскага райвыканкама Наталля Біскуп.
У 2019 годзе быў праведзены Першы духоўны міжканфесійны фестываль “Мсціслаўшчына – цэнтр духоўнасці”. Святары, паломнікі з розных куткоў Беларусі і Расійскай Федэрацыі прыехалі ў Мсціслаў, каб дакрануцца да гісторыі, узяць удзел у богаслужэннях. Правесці ў 2020 годзе фестываль не ўяўлялася магчымым з-за пандэміі. Сёлета прадстаўнікамі мясцовага аддзела культуры было вырашана вярнуцца да фармату дадзенага фэсту.
Сёння Мсціслаў у жыхароў Беларусі і бліжэйшых краін у першую чаргу асацыюецца са святам сярэднявечнай культуры “Рыцарскі фэст”.
– Дастаткова багата прадстаўлена на Мсціслаўшчыне і духоўнае жыццё, аднак, яно менш папулярызавана – лічыць Наталля Біскуп.
Адзначым, што папярэдні духоўны фестываль знайшоў водгук як у мясцовых жыхароў, так і гасцей горада. За кошт дабрачынных сродкаў, сабраных у тым ліку падчас фестываля, быў зроблены рамонт у адной з цэркваў старажытнага Мсціслава.
Фестываль сярэднявечнай культуры “Мсціслаўскі фэст 2023” адбудзецца 5-6 жніўня 2023 года – паведамляюць арганізатары.
Пачынаючы з 1 лютага адкрыта рэгістрацыя патэнцыйных удзельнікаў мерапрыемства. На сённяшні дзень ужо падалі свае заяўкі вулічны тэатр на хадулях “Весёлые Великаны”, гурты “Frozen Garden”, “STEEL RAIN”, “Граф Чапский” з інтэрактыўнай праграмай.
Да ўдзелу ў фэсце запрашаюцца музычныя гурты, вогненныя тэатры, тэатральныя і танцавальныя калектывы.
Двухдзённы фэст штогадова (акрамя 2020 года па прычыне пандэміі) праводзіцца ў старажытным Мсціславе з 2008 года.
У Краснапольскім раённым Маладзёвым цэнтры культуры і вольнага часу «Міраж» прайшоў Дзень мясцовых ініцыятыў «Фестываль экаторбаў» – паведамляе партал мясцовай газеты “Чырвоны сцяг”.
Мерапрыемства рэалізуецца ў рамках праекта “Дзейнічаем лакальна, думаем глабальна” пры фінансавай падтрымцы Праграмы малых грантаў Глабальнага экалагічнага фонду, Праграмы развіцця ААН у Беларусі. У фестывалі прынялі ўдзел прадстаўнікі розныў узроставых груп, прафесій.
Экаторбы – ініцыятыва спецыялістаў Краснапольскага раённага цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва. Ідэю падтрымалі іх падапечныя: маладыя людзі з інваліднасцю і пажылыя грамадзяне.
Удзельнікі мерапрыемства даказалі сабе і іншым, што экаторба мае сваю яркую індывідуальнасць: тут была выстаўлена проста бясконцае мноства мілых торбаў і торбачак з вясёлым прынтам, якія радуюць вока. Асабліва ўразіла разнастайнасць матэрыялаў, з якіх яны былі выраблены: стары парасон, джынсы, абрус і дзіцячы вазок, які нават выйшаў са строю.
На фестывалі можна было не толькі набыць упадабаны аксэсуар, але і навучыцца самастойна яго вырабляць пад час правядзення майстар-класаў.
Указанне на прыналежнасць Льву Сапегу. Горад упамінаецца ў 1005, 1040 гадах, у Іпацьеўскім летапісе ў 1252 годзе як Услонім. Слонімская харугва ўдзельнічала ў Грунвальдскай бітве.
У 1531 годзе атрымаў Магдэбургскае права. Міхал Казімір Агінскі заснаваў тут тэатр.
Некаторы час з’яўляўся цэнтрам Слонімскай губерні.
Буйны габрэйскі і татарскі цэнтр. Адсюль паходзіць вядомая хасідская дынастыя.
Зараз у 50-тысячным горадзе працуюць кардонна-папяровая фабрыка «Альбярцін», фабрыкі камвольна-прадзільная, мастацкіх вырабаў, мэблевая, ільнозавод, вінаробны, маторарамонтны, аўтарамонтны заводы, мясакамбінат, масласыраробчы цэх і іншыя прадпрыемствы.
У горадзе працуюць драматычны тэатр, Спаса-Праабражэнскі сабор, касцёл Святога Андрэя, тут размешчаны сінагога (1642), ратуша (ХVIIІ ст.), будынак чыгуначнага вакзала ў стылі «мадэрн» (1922), Агінскі канал.
1729 год. Нарадзіўся Яўхім Храптовіч.
Грамадскі, палітычны, дзяржаўны дзеяч ВКЛ, публіцыст, паэт і перакладчык. Апошні канцлер вялікі літоўскі (1793 – 1795), граф.
Пасля стварэння Адукацыйнай камісіі (1773) – першага ў свеце міністэрства адукацыі – стаў камісарам дэпартаменту Віленскай акадэміі і школаў ВКЛ, значна павялічыў колькасць школ розных узроўняў.
Аўтар вершаў на польскай мове і латыні, на гутарковай беларускай мове лацініцай.
Памёр 4 сакавіка 1812 года.
1856 год. Гомель атрымаў герб з выявай рысі.
Гэты герб раней належыў павятоваму цэнтру Новая Беліца, які быў уключаны ў склад горада І. Паскевічам.
Гомель упершыню ўзгадваецца пад 1142 годам.
У 1560 годзе атрыманы герб – у чырвоным полі сярэбраны кавалерскі крыж, у 1562 – магдэбургскае права.
У 1772 годзе горад падараваны Кацярынай ІІ П. Румянцаву-Задунайскаму.
З 1852 года стаў уладаннем князя І. Паскевіча.
Да 1919 года – павятовы цэнтр Магілёўскай губерні, у 1919-1924 – цэнтр Гомельскай губерні РСФСР (а Магілёў быў павятовым цэнтрам), з 1938 года – цэнтр вобласці. Першы абласны цэнтр БССР, які вызвалены ад фашысцкіх акупантаў (26 лістапада 1943 года).
Зараз паўмільённы Гомель – буйны прамысловы і культурны цэнтр краіны. Працуюць прадпрыемствы машынабудавання і металаапрацоўкі (радыёзавод, станочных вузлоў, станкабудаўнічы, “Гомсельмаш”, пускавых рухавікоў, ліцейны), хімічнай (хімічны завод), лясной, цэлюлозна-папяровай, лёгкай, харчовай прамысловасці (кандытарская фабрыка «Спартак», «Малочныя прадукты», мясакамбінат, тлушчкамбінат), будаўнічых матэрыялаў, працуе шэраг універсітэтаў, цырк, тэатр, філармонія.
Наўгародскі губернатар (1862-1865), санкт-пецярбургскі віцэ-губернатар (1865-1867), дырэктар Ляснога дэпартамента Расійскай імперыі.
Заснаваў Станькаўскі музей, дзе зберагаліся манеты, медалі, зброя, творы мастацтва, гістарычныя дакументы, кнігі і іншыя прадметы даўніны. Член Рускага археалагічнага, Маскоўскага нумізматычнага таварыстваў.
Аўтар кнігі «Удзельныя, велікакняжацкія і царскія грошы Старажытнай Русі збору графа Э. К. Гутэн-Чапскага», «Каталог калекцыі польскіх медалёў і манет графа Э. Гутэн-Чапскага».
У 1894 годзе пераехаў у Кракаў, куды перавёз музейныя зборы (цяпер у складзе Нацыянальнага музея).
Беларускі архітэктар, педагог. Дзяржаўная прэмія за архітэктуру Ленінскага праекта ў Мінску.
З 1934 года працаваў у розных мінскіх архітэктурных майстэрнях, начальнікам аддзела планіроўкі і забудовы гарадоў Упраўлення па справах архітэктуры СНК БССР, у Дзяржпраекце. Браў актыўны ўдзел у аднаўленні разбуранага Мінска, узначальваў Майстэрню Генплана ў інстытуце «Мінскпраект», выкладаў у Беларускім політэхнічным інстытуце.
Удзельнік распрацоўкі генпланаўаднаўлення, рэканструкцыі і развіцця Бабруйска (1935-1936, 1949), Магілёва (1937-1939, разам з М. Андросавым), Мінска, Мазыра, Маладзечна, Пінска, Віцебска, зон масавага адпачынку Заслаўскага вадасховішча.
Суаўтар кнігі «Мінск: Паваенны досвед рэканструкцыі і развіцця».
Памёр 16 кастрычніка 1977 года.
1921 год. У в. Сянькоўка Клімавіцкага раёна нарадзіўся Фёдар Кабат.
Савецкі палярнік, які пабыў на абодвух полюсах, гідраметэаролаг. Падчас вайны – марак-падводнік у Запаляр’і, на Чарнаморскім флоце.
У 1957-1958 гадах працаваў на дрэйфуючай станцыі “Паўночны полюс-7”, у 6-й Комплекснай Антарктычнай экспедыцыі (1960-1961), 12-й Савецкай Антарктычнай экспедыцыі (1967/1968). Калі ў складаных умовах надвор’я ў лекара станцыі “Новалазараўская” Леаніда Рагозава здарыўся прыступ апендыцыту (з 30 красавіка на 1 траўня 1961 года), то яму асістыраваў, галоўным чынам, палярны гідраметэаролаг Фёдар Ф. Кабот.
Пасля вяртання з экспедыцыі ў 1968 годзе, працаваў начальнікам Аб’яднанай аэралагічнай станцыі Брэст, начальнікам Бюро эксплуатацыі і праверкі прыбораў Беларускага тэрытарыяльнага гідраметэацэнтра (Мінск), затым – дырэктарам Брэсцкай занальнай абсерваторыі.
Памёр у 1995 годзе.
1946 год. На Маскоўскім заводзе малалітражных аўтамабіляў сабраны першы легкавы аўтамабіль “Масквіч-400”.
Чатырохмясцовая “легкавушка”, якая развівала хуткасць да 90 км/г, уяўляла сабой копію “Опель-Кадэт К38”.
Ініцыятарам выпуску гэтага аўтамабіля выступіў сам Іосіф Сталін. Ён быў улюбёны ў мадэль яшчэ да вайны. У 1940 годзе правадыру не спадабаўся двухдзверны “КІМ-10”, які быў спраектаваны па мадэлі “Форд Перфект”. Затое “Опель” прыцягнуў яго ўвагу.
У ліпені 1945 года па загадзе Сталіна былі поўнасцю вывезены ў Маскву абсталяванне і дакументацыя брандэнбургскага аўтазавода фірмы “Опель”, на аснове якіх і быў выраблены “Масквіч-400”. У 1947 годзе пачалася серыйная вытворчасць аўтамабіля.
1947 год. Нарадзіўся Уладзімір Браілоўскі. Музыка, кампазітар, педагог, менеджэр.
Ініцыятар правядзення і мастацкі кіраўнік міжнароднага музычнага фестывалю “Залаты шлягер” у Магілёве (1995-2003).
Выкладаў у Магілёўскім музвучылішчы, загадваў музычнай часткай Магілёўскага драматычнага тэатра, дзе ім напісана музыка да 25 спектакляў, быў ініцыятарам стварэння і першым дырэктарам Магілёўскай абласной філармоніі, мастацкім кіраўніком Магілёўскага творчага аб’яднання “Арт-цэнтр”.
Аўтар 2-х мюзіклаў, музыкі да 4 спектакляў, творам для хору і аркестра, сімфоній, уверцюр для сімфанічнага аркестра, камерна-інструментальнай, вакальнай музыкі, 30 рамансаў і песень, у тым ліку «Дзявочая песня», “Каханне”, “Як над рэчанькай”, “Дняпроўскi вальс”.
1952 год. Нарадзіўся Юрый Захаранка.
Беларускі палітычны дзеяч. Міністр унутраных спраў Беларусі (1994-1995).
У 1977-1994 гадах служыў у МУС на розных пасадах у Светлагорску, Гомелі, начальнікам Следчага камітэта МУС. У час прэзідэнцкіх выбараў 1994 году быў у выбарчым штабе кандыдата А.Лукашэнкі.
У 1994 годзе стаў генерал-маёрам і міністрам унутраных спраў.
Падначаленыя яму падраздзяленні МУС у красавіку 1995 года ўдзельнічалі ў збіцці дэпутатаў Вярхоўнага Савета 12-га склікання, якія пратэставалі супраць правядзення рэферэндуму ў Беларусі, а ў жніўні 1995 разагналі страйк работнікаў Мінскага метрапалітэну.
Пасля звальнення з пасады міністра ў кастрычніку 1995 года займаўся стварэннем Саюза афіцэраў. Актыўна ўдзельнічаў практычна ва ўсіх публічных акцыях апазіцыі.
З 1996 года – член Палітрады Аб’яднанай грамадзянскай партыі. З лютага 1998 года ў складзе Нацыянальнага выканаўчага камітэта, створанага апазіцыяй — старшыня камітэта па бяспецы.
Бясследна знік 7 мая 1999 года.
1957 год. Памёр ураджэнец г. Чавусы Уладзімір Кудрэвіч.
Беларускі жывапісец-пейзажыст. Бацька мастака Раісы Кудрэвіч.Заслужаны дзеяч мастацтваў.
Працаваў на чавускай пошце, у паштова-тэлеграфнай канторы, у Гомелі тэлеграфістам Лібава-Роменскай чыгункі.
Скончыў мастацкае вучылішча ў Лібаве. З 1907 года іграў на сцэне, выконваў пераважна камедыйныя ролі, з 1909 года ўдзельнік мастацкіх выстаў.
Пасля кастрычніка 1917 года ён працаваў загадчыкам клуба Заходняй чыгункі, адначасова кіраваў мінскай мастацкай студыяй, выступаў на сцэне клуба, быў рэжысёрам і дэкаратарам спектакляў. .
Беларускі лёгкаатлет. Спецыялізуецца ў мнагабор’і. Заслужаны майстар спорту Беларусі. Чэмпіён Еўропы (2011, 2014), сярэбраны прызёр Летніх Алімпійскіх гульняў 2008 года у Пекіне. Пераможца нацыянальнага адкрытага публічнага конкурсу «Трыумф. Героям спорту 2008» у Беларусі ў намінацыі «Самы яркі спартыўны момант года».
Пасля завяршэння спартыўнай кар’еры знаходзіўся на службе ў КДБ, маёр. У час пратэстаў у Беларусі ў 2020 годзе звольнены.
18 жніўня 2020 года падпісаў адкрыты ліст прадстаўнікоў спартыўнай галіны з патрабаваннем прызнаць несапраўднымі выбары прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.
8 лістапада 2020 года быў затрыманы за ўдзел у «Маршы народаўладдзя» і прысуджаны да 10 сутак арышту.
1989 год. Вышла ў эфір першая перадача магілёўскай абласной студыі тэлебачання.
Тады яшчэ не было ні будынку Магілёўскай студыі, ні самога тэлевізійнага павільёна. Была толькі перасоўная тэлестудыя.
З 1989 года ў праграме Беларускага тэлебачання двойчы на тыдзень значыўся 10-хвілінны інфармацыйны выпуск “Дзень вобласці”. У студыі працавала 12 чалавек.
Студыя была пераўтворана ў 2003 годзе ў тэлерадыёкампанію “Магілёў” – “Беларусь 4. Магілёў”.
Літоўскі мастак і мастацтвазнаўца, гісторык культуры, педагог, супрацоўнік Беларускага музея ў Вільні. Лаўрэат Нацыянальнай прэміі Літвы, ганаровы доктар Вільнюскай мастацкай акадэміі, першы ганаровы грамадзянін Вільнюса.
Нарадзіўся ў 1910 годзе ў Рызе ў сям’і сялянаў з беларускіх Гервятаў. Скончыў факультэт прыгожых мастацтваў Універсітэта Стэфана Баторыя.
Збіральнік матэрыялаў па гісторыі рукапіснай і друкаванай кнігі ВКЛ, адзін з першых даследчыкаў кніжнай спадчыны Літвы.
Працаваў у Беларускім музеі ў Вільні, дырэктарам Этнаграфічнага музея, загадчыкам аддзела выяўленчага мастацтва ў Мастацкім музеі, выкладчыкам Мастацкага інстытута і Вільнюскага ўніверсітэта, супрацоўнікам Інстытута кансервавання помнікаў.
Аўтар прац з матывамі Вільні, футурыстычнага палатна «Вільня ў 2000-м годзе» (1928), стваральнік стылізаваных нацюрмортаў у тэхніцы каляровай лінагравюры. У тэхніцы гравюры на медзі ствараў найчасцей віды Старога горада.
Афармляў кнігі, аўтар плакатаў, экслібрысаў, тэатральных дэкарацый.
Напісаў звыш за 150 артыкулаў на тэму гісторыі мастацтва і архітэктуры, аўтар манаграфій пра архітэктуру Вільні, мастакоў, прац пра беларускае народнае мастацтва.
Яго імем названа вуліца ў Вільнюсе.
2010 год. Адбылося ўрачыстае адкрыццё самага высокага будынка ў свеце — Бурдж Дубай.
Пабудаваны ў самым буйным горадзе Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў – Дубаі. З 19 мая 2008 года – самая высокая за ўсе часы існавання чалавецтва пабудова ў свеце (да гэтага рэкорд належаў Варшаўскай радыёмачце, якая ўпала ў 1991 годзе).
Ацэначная вышыня – 828 метраў пры колькасці паверхаў – больш за 160.
Беларускі палітычны дзеяч, член Рады Беларускай Народнай Рэспублікі.
Член кіраўніцтва Беларускай сацыялістычнай грамады, Вялікай беларускай рады і Цэнтральнай беларускай вайсковай рады, намеснік старшыні Беларускага нацыянальнага камітэта.
Адзін з ініцыятараў абвяшчэння Беларускай Народнай Рэспублікі, член Рады БНР.
З восені 1920 года ў Варшаве ўзначальваў Беларускі палітычны камітэт. Падтрымліваў ваенныя дзеянні С. Булак-Балаховіча супраць бальшавікоў.
У 1920-я гады займаўся адвакацкай практыкай у Навагрудку, дзе быў віцэ-старшынём управы Таварыства беларускай школы. Далейшы лёс невядомы.
Першае літаратурнае аб’яднанне Беларусі ў 1923-1928 гадах.
Узнікла як гурток маладых паэтаў пры часопісе «Маладняк».
Мела філіі ў Маскве, Віцебску, Магілёве, Мінску, Бабруйску, Барысаве, Гомелі, Клімавічах («Калінінская філія»), Оршы, Полацку, Слуцку, Смаленску, Ленінградзе, Празе, Рызе і шматлікія студыі і гурткі ў многіх гарадах і мястэчках. Аб’яднанне складалася з нацыянальных секцый рускіх, польскіх, яўрэйскіх, літоўскіх пісьменнікаў.
У розныя гады арганізацыю ўзначальвалі М. Чарот, А. Вольны, У. Дубоўка, П. Галавач. Выдаваўся часопіс «Маладняк». Многія філіялы мелі ўласныя часопісы, альманахі. З мая 1925 года аб’яднанне выдавала на свае сродкі бібліятэчку твораў сваіх сяброў (выйшла каля 60 кніг).
У 1928 годзе аб’яднанне было рэарганізавана ў Беларускую асацыяцыю пралетарскіхпісьменнікаў(1928-1932).
Савецкі пісьменнік, паэт, празаік і журналіст. Герой Сацыялістычнай Працы. Лаўрэат Ленінскай і шасці Дзяржаўных прэмій.
Удзельнік баёў на Халхін-Голе. У гады Вялікай Айчыннай вайны карэспандэнтам “Чырвонай Зоркі” неаднаразова выязджаў на фронт.
Аўтар паэм, вершаў “Чакай мяне”, “Ты памятаеш, Алёша, дарогі Смаленшчыны”, трылогіі “Жывыя і мёртвыя”.
Быў у Магілёве і на Буйніцкім полі 12-13 ліпеня 1941 года ў размяшчэнні 388 палка С. Куцепава. Пра гераізм абаронцаў Магілёва апублікаваў артыкул “Гарачы дзень”, напісаў у рамане “Жывыя і мёртвыя”.
Памёр 28 жніўня 1979 года. Яго імем названа вуліца ў Магілёве, прах развеяны на Буйніцкім полі 8 верасня 1979 года.
На адкрыцці мемарыяльнага знака на Буйніцкім полі ў гонар Сіманава 25 лістапада 1980 года прысутнічала дэлегацыя беларускіх пісьменнікаў: Васіль Быкаў, Ніл Гілевіч, Аляксей Пысін. Камень-валун (15 тон), на якім высечана прозвішча-аўтограф пісьменніка быў выбраны роднымі Сіманава на тэрыторыі музея валуноў у Мінску. На ім устаноўлена мемарыяльная дошка са словамі: «… Усё жыццё ён памятаў гэтае поле бою 1941 г. і завяшчаў развеяць тут свой прах».
Беларускі паэт, перакладчык, дзіцячы празаік, журналіст.
Працаваў адказным сакратаром часопіса «Вожык», намеснікам галоўнага рэдактара часопіса «Полымя».
Аўтар шэрагу зборнікаў вершаў, паэм, гумарыстычных вершаў і мініяцюр, дзіцячых вершаў. Перакладаў на беларускую мову творы пісьменнікаў народаў СССР, у тым ліку паўднёва-асецінскай паэзіі.
Памёр 21 жніўня 1979 года.
nashi-lyudi.by
1936 год. Нарадзілася ЛюдмілаКазлоўская.
Беларускі эканоміка-географ. Доктар эканамічных навук, прафесар.
Вядомы вучоны ў галіне рэгіянальнай эканомікі, размяшчэння прадукцыйных сіл, распрацоўкі рэгіянальных доўгатэрміновых праграм сацыяльна-эканамічнага развіцця і навукова-тэхнічнага прагрэсу.
Правяла арыгінальнае сістэмнае даследаванне па тэорыі і методыцы ацэнкі ўзроўню і эфектыўнасці тэрытарыяльнай канцэнтрацыі прамысловасці.
Выканала першыя ў краіне даследаванні па эканоміцы аховы навакольнага асяроддзя і па ацэнцы якасці асяроддзя як кампанента ўмоў жыццядзейнасці насельніцтва.
Аўтар і суаўтар каля 200 навуковых прац, у тым ліку 24 манаграфіі.
Падрыхтавала 9 кандыдатаў эканамічных, дактароў геаграфічных навук.
Памерла 17 лістапада 2020 году.
1941 год. Нарадзіўся Сямён Будзькоў.
Географ, прафесар.
Працаваў у Інстытуце геаграфіі Сібіры і Далёкага Усходу Сібірскага аддзялення АН СССР, у Іркуцкім, Цюменскім, Гомельскім, Ульянаўскім універсітэтах.
Даследчык Сібіры, Паволжа, Беларусі.
Аўтар больш за 500 навуковых і больш за 1200 навукова-папулярных артыкулаў.
Памёр 22 сакавіка 1998 года.
1943 год. У Тэгеране адкрылася канферэнцыя кіраўнікоў трох саюзных дзяржаў антыгітлераўскай кааліцыі.
На першай канферэнцыі “Вялікай Тройкі” (28 лістапада – 1 снежня) за час Другой сусветнай вайны сабраліся кіраўнікі СССР Іосіф Сталін, ЗША Франклін Рузвельт, прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі Ўінстан Чэрчыль.
На канферэнцыі быў вырашаны шэраг пытанняў вайны і міру: тэрмін адкрыцця саюзнікамі другога фронта ў Францыі (травень 1944), прадастаўлення незалежнасці Ірану, рашэнне польскага пытання, пачатку вайны СССР з Японіяй пасля разгрому нацысцкай Германіі, перадачы Кёнігсберга СССР. Была зроблена заяўка, што пасляваенны свет будзе кіравацца чатырма дзяржавамі – СССР, ЗША, Вялікабрытаніяй, Францыяй, якія будуць дзейнічаюць пад эгідай новай міжнароднай арганізацыі.
28 лістапада 1943 год. Тэгеран. Злева направа: І. Сталін, Ф.Дз. Рузвельт, У. Чэрчыль, tunnel.ru
1943 год. Аператыўная зводка Саўінфармбюро.
Паміж рэкамі Сож і Дняпро, на паўночным захадзе ад Гомеля, Чырвоная Армія, працягваючы развіваць паспяховае наступленне, авалодала раённым цэнтрам горадам Буда Кашалёва, заняла больш за 150 іншых населеных пунктаў: Жабін, Скартынь, Яцкаўшчына, Глыбочыца, Мацевічы, Ліпінічы, Шарыбаўка, Кашалёў, Патапаўка, Маразовічы, Жытанеж, Нядойка, Старая Буда, Чабатовічы, Хоўхла, Чорнае, чыгуначныя станцыі Буда Кашалёўская, Шарыбаўка.
У раёне ніжняй плыні ракі Бярэзіна занялі 24 населеныя пункты, сярод іх Жырхоўка, Нова-Маркавічы, Зломнае, Шацілкі, Ліпнікі, Гомза, Чарнін, Гароховішчы, Пружынішча, В’юнішча.
У раёне ніжняй плыні ракі Прыпяць войскі занялі населеныя пункты Чарноўшчына, Слабодка, Новы і Стары Ломыш, Грыдні, Вербавічы, Рудня Смалягоўская.
Беларускі ваенны лётчык першага класа, падпалкоўнік, першы Герой Беларусі.
Загінуў 23 мая 1996 года пры выкананні вучэбна-трэніровачнага палёту, спрабуючы адвесці самалёт, які страціў кіраванне і падаў, ад населенага пункта.
Лётчык атрымаў загад катапульціравацца, але ў гэты час самалёт знаходзіўся над вёскамі Арабаўшчына і Вялікае Гацішча, і Карват да апошняга спрабаваў адвесці самалёт у 24 тоны і з 4 тонамі паліваўбок.
У гонар героя ў Брэсце і Мінску названы вуліцы і школы, у Баранавічах – сквер, у Брэсце ўсталяваны памятная дошка і помнік, у Баранавічах на базе 61-й авіябазы адчынены музей Карвата.
wikimedia.org
1999 год. Памёр Яўген Шыпіла.
Беларускі акцёр. Народны артыст.
Усё жыццё прысвяціў служэнню Нацыянальнаму акадэмічнаму драматычнаму тэатру імя Якуба Коласа
Найбольш значныя ролі стварыў у беларускім нацыянальным рэпертуары: дзед Курыла («Сымон-музыка» паводле Я. Коласа), Іван Швед («Таблетку пад язык» А. Макаёнка), Несцерка («Несцерка» B. Вольскага) і іншыя.
Сыграў дзясяткі роляў у класічным і сучасным рэпертуары па творах А. Чэхава, М. Гогаля, У. Шэкспіра, B. Шукшына, Б. Васільева, C. Мрожака, Ж. Ануя і іншых.
Здымаўся ў кіно, у тым ліку ў такіх стужках як “Будулай, якога не чакаюць”, “Маці ўрагану”, “Новая зямля”.
Беларускі дызайнер, мастак, арт-крытык і мастацтвазнаўца.
Стаяў ля вытокаў школы беларускай мастацкай крытыкі.
З яго імем у значнай ступені звязаны пад’ём беларускага мастацтвазнаўства і выхад беларускай мастацкай крытыкі на міжнародную арэну.
Аднім з першых у Беларусі займаўся пытаннямі тэхнічнай эстэтыкі і дызайна, публікаваўся ў буйных савецкіх і замежных выданнях.
Манаграфіі, альбомы і каталогі прысвечаны дэкаратыўна-прыкладному мастацтву, вядомым беларускім мастакам.
Выканаў унікальныя аб’ёмна-прасторавыя светлавыя кампазіцыі ў санаторыях «Беларусь» (Сочы, Місхор), пансіянаце «Сосны» (Нарач), Магілёўскім мастацкім музеі імя. П. Масленікава, Заслаўскім гісторыка-культурным музеі-запаведніку і іншых.
bis.nlb.by
2018 год. Будслаўскі фэст уключаны ЮНЕСКА ў спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны чалавецтва.
Штогадовая ўрачыстасць у гонар ушанавання абраза Маці Божай Будслаўскай, які захоўваецца ў касцёле Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў в. Будслаў Мядзельскага раёна. Абраз славіцца шматлікімі цудамі, а Будслаў вядомы як месца яўлення вернікам Найсвяцейшай Дзевы Марыі, якое, паводле легенды, адбылося 2 ліпеня 1588 года.
У 1992 годзе адбылося першае афіцыйнае масавае паломніцтва да цудатворнай іконы Маці Божай Будслаўскай, у якім паўдзельнічала 45 груп пілігрымаў.
2 ліпеня 1998 года абраз Маці Божай Будслаўскай быў каранаваны папскімі каронамі.
У 2013 годзе ў Будславе адбылася вялікая юбілейная ўрачыстасць, прысвечаная 400-годдзю здабыцця абраза Маці Божай Будслаўскай.
Будслаўскі фэст адбываецца штогод у першую пятніцу і суботу ліпеня. Будслаў – галоўны аб’ектам паломніцтва католікаў Беларусі. Сюды прыязджаюць вернікі з розных еўрапейскіх краін. Найвялікшай павагай карыстаюцца тыя з іх, хто шлях у Будслаў пераадольвае пешшу.
11 мая 2021 года ў будынку касцёла ўзнік пажар, які знішчыў дах, моцна пашкодзіў скляпенні і іншыя будаўнічыя канструкцыі. У самім касцёле пацярпелі арганы, алтар, жывапіс. 31 снежня ўнутры касцёла прайшла імша на заканчэнне года. У 2022 годзе ў касцёле завяршылі будаўнічыя работы, 29 верасня падпісаны акт аб увядзенні ў эксплуатацыю.
У Магілёўскай вобласці 11-16 лістапада нарэшце пройдзе VIII Рэспубліканскі фестываль нацыянальнай драматургіі імя В. Дуніна-Марцінкевіча, час правядзення якога некалькі разоў пераносіўся.
Гэтым разам 11 тэатраў з сямі гарадоў Беларусі пакажуць свае новыя пастаноўкі. У конкурсе ўдзельнічаюць тэатры з Брэста, Віцебска, Гомеля, Маладзечна, Бабруйска, Магілёва і Мінска.
Спектаклі пройдуць на некалькі пляцоўках. У Бабруйску іх пакажуць на вялікай і малой сцэнах Магілёўскага абласнога тэатра драмы і камедыі імя В.І.Дуніна-Марцінкевіча і ў Палацы мастацтваў. Упершыню ў гісторыі фестывалю адзін са спектакляў будзе паказаны на сцэне драматычнага тэатра ў Магілёве. Запланаваны дзве конкурсныя праграмы: “Спектакль тэатра драмы” і “Эксперымент”.
Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч – беларускі паэт, драматург і тэатральны крытык. Нарадзіўся ў 1808 годзе ў фальварку Панюшкавічы Бабруйскага павета. Заснавальнік нацыянальнай драматургіі, тэатра, першы класік новай беларускай літаратуры.
Адбор пастановак на фестываль праходзіў яшчэ ў 2021 годзе. Мясцовыя рэсурсы ўжо смакавалі падзею. Была выраблена нават афіша фестывалю з канкрэтнымі датамі. Але ў апошні момант яго перанеслі. Афіцыйнай прычынай была названа складаная эпідэміялагічная сітуацыя.
Сёлета начальнік галоўнага ўпраўлення Міністэрства культуры Ірына Дрыга пракаментавала леташні перанос крыху інакш:
– Па розных прычынах, у тым ліку звязаных з эпідэміялагічнай сітуацыяй, зменамі складу труп некаторых нашых тэатраў, фестываль быў перанесены на 2022 год. Адабраныя ў 2021 годзе спектаклі захаваліся ў праграме. Да іх дадалі два новыя спектаклі: гэта пастаноўкі Беларускага дзяржаўнага акадэмічнага тэатра юнага гледача і Магілёўскага абласнога тэатра драмы і камедыі імя У.І. Дуніна-Марцінкевіча.
Дазволім сабе нагадаць, што ў 2020-2021 гадах са многіх тэатральных калектываў краіны сышло па розных прычынах шмат вядомых артыстаў.
Магілёўскі абласны драматычны тэатр 15 лістапада прывязе ў Бабруйск спектакль рэжысёра-пастаноўшчыка Таццяны Пацай “Прымакі” паводле аднайменнай п’есы Янкі Купалы. Гэта “сцэнічная шутка ў адной дзеі”, у аснове якой – народны анекдот. Прэм’ера адбылася 10 чэрвеня 2022 года напярэдадні 140-годдзя з дня нараджэння класіка беларускай літаратуры.
А ў Магілёве ў гэты ж дзень на вялікай сцэне адбудзецца паказ спектакля “Песя і Янка” тэатра драмы і камедыі імя В.І. Дуніна-Марцінкевіча з Бабруйска. Пастаўлены ён
паводле аднайменнай п’есы Аркадзя Шульмана і Яна Карпінскага. Рэжысёр-пастаноўшчык Таццяна Дарагабед. Гэта гісторыя пра вайну і каханне маладой яўрэйскай дзяўчыны Песі і цыгана Янка, якія цудам выратаваліся ад фашыстаў.
Жыхары вобласці маюць магчымасць стаць удзельнікамі VIII Рэспубліканскага фестывалю нацыянальнай драматургіі імя В.І. Дуніна-Марцінкевіча.
Фотаздымкі ўзяты з адкрытых крыніц і носяць ілюстрацыйны характар
Юбілейны XXV Міжнародны фестываль анімацыйных фільмаў “Анімаёўка-2022” пачаў сёння працу ў Магілёўскім кінатэатры “Радзіма”.
Сёння ў кінатэатры адбылося таксама адкрыццё выставы работ конкурсу дзіцячай выяўленчай і дэкаратыўна-прыкладной творчасці фестывалю. На выставе, якая будзе радаваць наведвальнікаў на працягу фестывальных дзён, прадстаўлены работы, якія занялі прызавыя месцы і ўдастоены заахвочвальнага дыплома фестывалю, са 105 заяўленых.
У вялікай зале кінатэатра “Радзіма” адбылося ўрачыстае адкрыццё “Анімаёўкі”, прайшлі два праграмных майстар-класа.
Як і агучвалася ў анонсе, гледачам падрыхтавалі сапраўдны трохдзённы мультыплікацыйны марафон: паказы конкурсных і фестывальных праграм анімацыйных фільмаў, кінапраграм “Залатая калекцыя “Анімаёўкі”, “Рэха “Анімаёўкі”, фільмаў – пераможцаў фестывалю, таксама запланаваны творчыя сустрэчы і майстар-класы.
А пазаўчора сталі вядомы пераможцы і ўладальнік Гран-пры “Анімаёўка-2022”.
У якасці суддзяў конкурсу ў рэжыме відэаканферэнцыі засядалі рэжысёры з Расіі – Леанід Носыраў, Іна Яўланікава; Беларусі – Алена Турава; Кітая – Чэнь Сі. Па выніках пасяджэння экспертнай камісіі для ўдзелу ў конкурсе анімацыйных фільмаў адабрана 48 фільмаў з 20 краін, у конкурс дзіцячай анімацыйнай творчасці – 32 фільмы з 8 краін.
У выніку нялёгкіх абмеркаванняў і спрэчак вызначаны пераможцы ў 12 намінацыях і ўладальнік Гран-пры. Іх імёны вядомыя пакуль толькі членам журы, паведамляюць у «Кінавідэапракаце». Канкурсанты, якія атрымалі перамогу, будуць аб’яўлены ў Міжнародны дзень анімацыі – 28 кастрычніка на закрыцці фестывалю (кінатэатр “Радзіма”, 14:00). Дыпломамі і крыштальнымі алоўкамі ўзнагародзяць лепшых з лепшых.
Фестываль праводзіцца з 1998 года. Калі 24 гады таму на “Анімаёўку-1998” было заяўлена 12 работ беларускіх рэжысёраў-аніматараў, то сёлета 44 краіны свету заявілі 174 фільмы, у тым ліку 134 – у конкурс анімацыйных фільмаў, 40 – у конкурс дзіцячай анімацыйнай творчасці. “Беларусьфільм” заявіў 4 фільмы.
Упершыню да фестывалю сёлета далучыліся Алжыр, Гана, Малайзія, Нігерыя, Новая Зеландыя, Саудаўская Аравія і Ямайка.
«Рэха «Анімаёўкі-2022».
Фільмы, заяўленыя для ўдзелу ў конкурсах “Анімаёўка-2022”, пасля правядзення фестывалю будуць дэманстравацца ў рамках кінапаказаў праграм “Рэха “Анімаёўкі-2022” з 29 кастрычніка 2022 па 28 кастрычніка 2023 г. у кінатэатрах Беларусі і ў іншых краінах.
Гісторыя фестывалю.
Ідэя правядзення Міжнароднага фестываля анімацыйных фільмаў “Анімаёўка” належыць рэжысёру-аніматару кінастудыі “Беларусьфільм” Ігару Волчаку.
Першы фестываль быў праведзены ў маі 1998 г. у Мінску. У верасні таго ж года па ініцыятыве генеральнага дырэктара КУП “Магілёўаблкінавідэапракат” Андрэя Бычкова правядзенне фестывалю “Анімаёўка” было арганізавана ў горадзе Магілёве.
З таго часу Магілёў штогод прымае гасцей і ўдзельнікаў фестывалю анімацыйных фільмаў.
Аматары фестываляў пад адкрытым небам маюць магчымасць адпачыць у гэтыя выхадныя ў Слаўгарадзе на даўнім свяце “Дажынкі”. Гасцей чакаюць цырымонія адкрыцця Слаўгарадскай цэнтральнай раённай бальніцы пасля рэканструкцыі, тэматычныя пляцоўкі, конкурсы, канцэртная праграма і феерверк.
На канцэртнай праграме будзе ўсё досыць традыцыйна. Выступяць не толькі Аляксандр Саладуха і Ірына Дарафеева (без іх ніяк), але і артысты і музыкі Магілёўскай абласной філармоніі: аркестр народных інструментаў імя Л.Іванова, ансамбль песні і танца “Медуніца”, вакальны ансамбль “Весялуха”.
Путь к славе бывает разным. Полсотни горожан решили попытать счастья в соревновании по бросанию мобильных телефонов в длину.
Соревнования проходят уже в четвёртый раз. Цель соревнований – объяснить людям, что можно утилизировать различные гаджеты и электронные приборы без ущерба природе.
После регистрации участники подходили по очереди и изо всех сил бросали телефоны, был даже один антирекорд: -1 м.
Как в любом соревновании, есть проигравшие и есть победители. Всего победителей было четверо, по одному в каждой номинации.
Варвара Околопова – профессиональная копьеметальщица, первая в Беларуси до 14 лет. Результат- 24 метра.
Артём Демьянович, учащийся СШ N7. Результат- 43 метра.
Любовь Белявская, мама, находится в декретном отпуске. 31 метр
Супер победитель, Артём Марков, работает в ООО «Махина АСТ», он выигрывает уже во второй раз, сегодня его результат -71 метр.
Зрители были довольны, а победители получили призы.
Гурковая тэма для мясцовых жыхароў брэндавая з часоў першай згадкі пра тутэйшыя агуркі ў 1526 годзе нямецкім паслом Жыгімонтам Герберштэйнам.
Дыпламат здзівіўся масаваму захапленню насельніцтвам гэтых мясцін агуркамі. Пра шклоўскія гуркі, як іх тут называюць, напісана ў Баркулабаўскім летапісе.
У цэнтры гораду ў 2007 годзе паставілі нават бронзавую скульптурную кампазіцыю «Агурок», якая зрабілася талісманам Шклова.
З агуркоў тут робяць мноства страў: ад агурочнага варэння, настоек да разнастайных закатак.
Свята летняга ўраджаю «Дзень агурка» адзначаюць у Шклове з 2006 года. Гараджане лічаць раённы цэнтр агурковай сталіцай Беларусі. Дагэтуль амаль усе жыхары вырошчваюць гэтую гародніну.
Праўда, калі раней ёю займаліся ледзь не ў прамысловых маштабах, то цяпер высаджваюць для сябе. На мясцовых агародах значна паменела цяпліц, а тры дзясяткі гадоў таму агуркі дапамагалі людзям разжывацца капейчынай.
Сёлета «Дзень агурка» праводзяць на пляцоўцы вакол гарадской ратушы, дзе месціцца гімназія. Гэта гістарычны і гандлёвы цэнтр Шклова.
Тут разгорнуты кірмаш, на якім можна пасмакаваць стравы з агуркоў. Арганізаваныя розныя забавы для старых і маладых.
